Należał do serii tych budowli, które podkreślały 50- lecie panowania austriackiego cesarza Franciszka Józefa I, i tragiczną śmierć jego żony, cesarzowej Elżbiety.
Neogotyk wnętrza kościoła zaznaczony jest w ostrołukowych gurtach arkad, w kształcie kamiennych maswerków okiennych, w gwieździstym sklepieniu na skrzyżowaniu naw. Z pierwszego, neogotyckiego wyposażenia wnętrza zachowały się:
Kościół objęli w 1904 r. duszpasterską opieką oo jezuici. Proporcje kościoła zmienione zostały w czasie jego przebudowy w 1931 r. Otrzymał wówczas witraże okienne symbolizujące związanie kolejarzy z kościołem.
W październiku 1937 r. świątynia wydzielona została jako parafia i otrzymała wezwanie "Najświętszego Serca Pana Jezusa". Renowacyjne prace przeprowadzane były w latach 1981 - 82. Wówczas neogotycki ołtarz zastąpiła figura Chrystusa. Nowa polichromia wnętrza zaprojektowana przez plastyka Andrzeja Dzięgielowskiego z Krakowa, wykonana została w 1982 r. przez Antoniego i Franciszka Florków z Nowego Sącza.
We wnętrzu kościoła umieszczone są pamiątkowe tablice:
Na frontonie wieży swym ogromem wybija się kamienny Krucyfiks. Do 1970 r. jego uzupełnieniem była kuta w piaskowcu figura Chrystusa, której autorem był art.-rzeźb. Stanisław Wójcik w 1898 r. - autor wielu dekoracji rzeźbiarskich przy końcu XIX w. w Nowym Sączu. Kruszejący piaskowiec rzeźby został odkuty, a w jej miejsce umieszczona została przestrzenna rzeźba Chrystusa o rozpiętości ramion na 3,20 m., wykonana z miedzianych płaskowników przez art. plastyka Mieczysława Różyc-kiego z Gliwic.
Na placu kościelnym usytuowana jest na sztucznie usypanym kopcu figura Chrystusa dźwigającego krzyż. Ufundowali ją sądeccy kolejarze w podzięce za uratowanie miasta w 1914 r. z rosyjskiej opresji.
Zbigniew Zieliński
"Nowy Sącz, Przewodnik po zabytkach",
Koło Przewodników Oddziału PTTK "BESKID" w Nowym Sączu,
Nowy Sącz 1994 r.