Urząd Miasta Nowego Sącza

Dworzec PKP

     Dworzec PKP jest drugim budynkiem stacyjnym w Nowym Sączu. Pierwszym był skromny jednopiętrowy obiekt z przybudówkami po bokach, znany z ryciny z 1878 r. Obecny gmach dworca kolejowego wzniesiony został z cegły w latach 1908-1909. Secesyjna, wydłużona parterowa sylwetka podzielona jest trzema piętrowymi pawilonami, z których środkowy - stanowiący główne wejście dworcowe - zwieńczony jest łamanym dachem. Elewacja frontowa dworca zdobiona jest bogato sztukaterią. Dworzec PKP jest architektonicznym zamknięciem biegnących ku niemu w linii prostej Alei Wolności i Stefana Batorego. 

      Secesyjne wnętrze dworca, zdobione wielkimi malowidłami na płótnie z krajobrazami górskimi, wykonanymi przez urzędnika kolejowego a zarazem uzdolnionego malarza Edmunda Cieczkiewicza - straciło zupełnie swój stylowy charakter w czasie ostatniej przeróbki przeprowadzonej pod koniec lat osiemdziesiątych. Dworcowe obrazy E. Ciećkiewicza zdobią wnętrze Domu Kultury przy AI. Wolności. Od strony peronów zachowało się pulpitowe zadaszenie wsparte na ozdobnych, żeliwnych słupach. 

      Podobną w stylu secesyjnym architekturę budynków dworcowych znajdujemy w wielu miastach dawnej Galicji. Ich budowę prowadzono według ujednoliconych projektów austriackich władz kolejowych. 
 

      W hallu dworcowym widoczna jest tablica z brązu upamiętniająca więźniów - Polaków i Żydów, którzy przechodzili przez ten dworzec i odjeżdżali z niego ku niewiadomej stacji życia. Napis na niej głosi: 

"W hołdzie patriotom Ziemi Sądeckiej wywożonym stąd 
i straconym w hitlerowskich obozach zagłady - 
społeczeństwo sądeckie". 
 

Zbigniew Zieliński 
"Nowy Sącz, Przewodnik po zabytkach", 
Koło Przewodników Oddziału PTTK "BESKID" w Nowym Sączu, 
Nowy Sącz 1994 r.