Urząd Miasta Nowego Sącza

Kategoria: Wydarzenia

Opowieść Grażyny Kulig spisana przez Jadwigę Marzec. Promocja książki "Marzenia nie liczą lat"

Czytelnia Sądeckiej Biblioteki Publicznej wypełniła się w piątkowy wieczór 14 września po brzegi. To za sprawą dwóch kobiet: Jadwigi Marzec – autorki książki pod tytułem „Marzenia nie liczą lat” i bohaterki tej książki Grażyny Kulig. W promocji wydawnictwa, które upłynęło na rozmowach o marzeniach, realizacji pasji, o sile w pokonywaniu trudności, uczestniczył zastępca prezydenta miasta Wojciech Piech.

- Do napisania tej książki zainspirowało mnie jedno zdanie, które wypowiedziała kiedyś Grażyna podczas jednego z wernisaży – „Pielęgnujcie swoje pasje, bo mnie moja pasja pozwoliła przetrwać najtrudniejsze chwile w moim życiu, gdy jako nastolatka zostałam całkowitą sierotą." – rozpoczęła spotkanie Jadwiga Marzec. - Miałam potrzebę, aby napisać coś autentycznego, a Grażyna spadła mi jak z nieba.

Autorka opowiadała też o niełatwym zbieraniu materiału do książki, o emocjach, jakie wywoływały w niej opowieści Grażyny Kulig, a były to między innymi: żal, smutek, czasem złość, ale przede wszystkim współczucie dla jej niełatwego życia, piętrzących się problemów i niemocy w realizowaniu pasji.

Natomiast Grażyna Kulig podczas promocji książki, przeprosiła autorkę za to, iż nie wierzyła, że jej historia zostanie wydana. A jest to historia niełatwego losu wcześnie osieroconego dziecka, zbyt wcześnie owdowiałej kobiety z dwójką dzieci i trzecim w drodze, o miłości, uśmiechach losu, talencie malarskim… O spełnianiu marzeń.

Promocję książki poprowadził redaktor naczelny Dobrego Tygodnika Sądeckiego Wojciech Moledowicz, a o oprawę muzyczną zadbał Tomasz Wolak. W spotkaniu uczestniczyli między innymi dr Wiesława Kogut – autorka słowa wstępnego, Leszek Mazan – autor tekstu polecającego czytelnikom książkę oraz liczne grono przyjaciół obu pań.

Recenzja książki „Marzenia nie liczą lat. Historia prawdziwa sądeckiej malarki Grażyny Kulig”, autorstwa Izabeli Zubko:

Z MARZENIAMI POD RĘKĘ

„Marzenia nie liczą lat” to publikacja, obok której nie sposób przejść obojętnie. To literacki portret utalentowanej sądeckiej malarki Grażyny Kulig, urodzonej dwa i pół roku przed wybuchem II wojny światowej. To opowieść odwołująca się do uzdrawiającej siły, jaką stało się dla niej zamiłowanie do malarstwa. To również obraz złożoności ludzkiej psychiki i jej reakcji na zmienność losu dotkniętego cierpieniem.

Książka została napisania w oparciu o wywiad przeprowadzony przez poetkę i pisarkę Jadwigę Marzec. Autorka pokazuje drogę wydobycia się z traumy cichej i skromnej kobiety, żyjącej już od wczesnego dzieciństwa w ciągłej niepewności. Dla niej malowanie stało się pasją i sposobem walki z przeciwnościami co sprawiło, że przetrwała wiele trudnych chwil, pozostając przy tym optymistką samotnie wychowującą trójkę dzieci.

Jadwiga Marzec stworzyła niepowtarzalny nastrój. Dyskretnie i z wyczuciem opisuje wydarzenia, z którymi dzieli się jej rozmówczyni. To świetna lektura dla szukających w beletrystyce prawdziwych historii. W sposób wiarygodny, bez niepotrzebnego ubarwiania, został tu oddany duch i klimat przywołanych z przeszłości obrazów. Równomierne rozłożenie wątków, spójność i konsekwencja w prowadzeniu narracji ułatwia poruszanie się po świecie, gdzie nie ma miejsca na fikcję. Czytając wspomnienia odczuwa się ogromną sympatię do głównej bohaterki. To nie jest książka rozliczeniowa, tylko refleksyjna relacja z lat, w jakich przyszło jej żyć i tworzyć. Ta próba podsumowania dokonań Grażyny Kulig, napisana prostym, zrozumiały językiem, zawiera mnóstwo anegdot z jej życia osobistego oraz związanego ze środowiskiem artystycznym. Nie przenikamy tu do hermetycznie zamkniętej przestrzeni. Wspomnienia zostały przeniesione tak, by czytelnik poczuł się do nich zaproszony.

Choć fabuła jest osadzona w konkretnych ramach czasowych, uważam ją za ponadczasowe studium psychologiczne. Pomimo tragicznych doświadczeń malarki (wczesna utrata ojca, walka ze śmiertelną chorobą matki, tragiczna śmierć męża) przypomina nam, że trzeba marzyć. A to przesłanie było i zawsze będzie aktualne. Marzenia się spełniają jeśli się je ma i to właśnie dzięki nim stajemy się sobą a przestajemy być aktorami odgrywającymi rolę narzucaną przez otoczenie. Poczucie spełnienia powoduje, że jesteśmy w stanie pokonać wszelkie trudności. Parafrazując słowa francuskiego pisarza Voltaire’a, aż chce cię napisać: gdyby nie było Grażyny Kulig, należałoby ją wymyślić.

„Marzenia nie liczą lat” polecam jako lekturę obowiązkową szczególnie tym, którzy mają w sobie artystyczną duszę i obawiają się jutra. Niech opowieść o silnej kobiecie sukcesu i odnalezieniu przez nią sensu życia stanie się dla wszystkich drogowskazem.

[POBIERZ ZDJĘCIA]