Urząd Miasta Nowego Sącza

Kategoria: Wydarzenia

Historia Nowego Sącza na starych fotografiach. „Nasz Sącz miniony…”

Wizyta Marszałka Józefa Piłsudskiego w Nowym Sączu w 1921 r., pogrzeb generała Bronisława Pierackiego, czy też wkroczenie Niemców we wrześniu 1939 r. - m.in. takie sceny z przeszłości Nowego Sącza można było oglądać na wernisażu wystawy pt. „Nowy Sącz miniony”, w którym uczestniczył zastępca prezydenta miasta Nowego Sącza Wojciech Piech.

Choć od lat odległych złudny czar
Mgłą zapomnienia otulony,
chciałbym przywrócić, wskrzesić z mar
I dziś obecnym dać ten dar – nasz Sącz miniony

Powyższy cytat to motto wystawy w sądeckim Centrum Informacji Turystycznej, gdzie zgromadzono ok. 40 reprodukcji starych fotografii ze zbiorów sądeckiego drukarza, Adama Gocka. Zamiłowanie do historii odziedziczył on po swojej mamie, która przez wiele lat pracowała w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu. Zebranych na wernisażu przywitała Małgorzata Kalczyńska z CIT. Wystawy i imponującej kolekcji zdjęć pogratulował Adamowi Gockowi zastępca prezydenta Wojciech Piech.

- Cieszę się, że po raz kolejny sala Centrum Informacji Turystycznej jest miejscem interesującego wydarzenia kulturalnego - tym razem wernisażu wystawy fotografii pt. „Nowy Sącz miniony”. Wystawa znakomicie wpisuje się w program obchodów stulecia odzyskania niepodległości przez Polskę - mówił. - Jest to również odzyskanie niepodległości przez naszą małą ojczyznę i przez nasze miasto. Śledząc te fotografie możemy wrócić do tych minionych zdarzeń, do scenek rodzajowych, do architektury i miejsc, których już czasami nie ma lub które zmieniły swój wygląd. (…) Wystawa ta daje możliwość zatrzymania się, do zastanowienia nad tym, co minione.

O kolekcji zdjęć opowiedziała sądecka przewodniczka i miłośniczka historii Nowego Sącza Anna Totoń, która długo namawiała kolekcjonera, aby zdecydował się pokazać swoje zbiory szerszemu gronu. Wernisaż w CIT był ku temu znakomitą okazją. Adam Gocek, jak sam podaje, od wielu lat interesował się historią.

- W domu rodzinnym przekazano nam prawdziwy obraz historii – tej zakazanej przez władze komunistyczne a tak bardzo doświadczającej naszą rodzinę. Dodatkowo Mama przez długi czas pracowała w Muzeum Okręgowym jako przewodnik, a następnie bibliotekarz,co pozwalało mi, szczególnie podczas niedzielnych dyżurów, na nieograniczony dostęp do eksponatów i książek.